پاسخ ۲ |
این تنها منم که میروم بقیه می مانند و باز آزارت می دهند... و تو باز هم فکر می کنی که دیگرانی اجیر من بودند و تو در بند دیگرانی اسیر من بودی...
پی نوشت: این شعر در پاسخ به دلتنگی۴ توسط فرزاد (ایلیا) نوشته شده. دریافت پاسخ به یک نوشته برای من به اندازه یک نامه غیرمنتظره شیرین است. |